συνεπεισφέρω

Α

1. εισάγω κάτι επί πλέον

2. μέσ. συνεπεισφέρομαι

βοηθώ κάποιον να εισέλθει κάπου εχθρικά («εἵλοντο μαχόμενοι ἀποθανεῑν μᾱλλον, ἤ ζῶντες συνεπεισφέρεσθαι τὸν βάρβαρον τῇ Ἑλλάδι», Ξεν.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + ἐπεισφέρω «φέρνω επί πλέον»].